- təvəqqüf
- ə. 1) dayanıb qalma; durma, dayanma; 2) təsadüfən uyğun gəlmə; eyni vaxta düşmə
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
təvəqqüf
Look at other dictionaries:
bitəvəqqüf — f. və ə. dayanmadan, əyləmədən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
